.

Verward en onzeker

Staar ik op het leven

Het is waar, ik ben geloofd

Hij heeft zijn straf gekregen

.

Het is bijna niet te geloven

Dat mensen zijn daden zien

Zoals ik ze zie

.

Ver ward en onzeker

Tast ik naar een pad

Een pad om te volgen

En mijn leven weer op te pakken

.

Vragen voor in de toekomst

Ik laat ze rusten

De antwoorden zullen wel meevallen

Ik zal het wel weer overleven

.

Overleven...

Dat is het woord

Die me de laatste tijd

Op de been heeft gehouden

.

Ik kon niet meer vechten

Ik kon niets meer doen

Ik moest alleen overleven

En dat is me gelukt

.

Zijn straf heeft mij nieuwe krachten gegeven

Ik kan weer vechten, ik kan weer knokken

Ik kan zelfs weer een beetje helder denken

En een klein beetje leven...

.

23/12/97 Paranoid Sister

.

.

Momenten in de ochtend

.

De zon straalt haar stralen

Op het heldere glas

Een vogel zingt haar lied

In de ruimte van het leven

.

Geen woorden

Slechts simpele dingen

Dit zijn ook meestal de dingen

Dat een mens weer moed geeft

.

Uitgeput en uitgeblazen

Leg ik mij neer bij de feiten

Nog even geniet ik

Van de momenten in de ochtend

.

Paranoid Sister