Two poems - Olaf Korder

[Other titles in Dutch] [All other titles]

schooljongen zo zou ik willen dat het was de mooiste jongen van de klas blijft even na met nog een vraag meneer, dat exacte blijft zo vaag ik heb zo'n hekel aan x, y, z maar moet het vak in mijn pakket in mijn dromen ga ik naar de maan of zweef ik hoog boven de oceaan ik wil alles van de ruimte weten hoe je afstand en hoek kunt meten hij praat door met een verlegen lach brengt razendsnel mijn hart van slag wilt u mij 's avonds bijles geven het is een zaak van dood of leven verlangend wacht hij op mijn stem zo mooi, zo lief, ik houd van hem de werkelijkheid is kil en koud de knaap is jeugdig, ik ben oud zonder groet verlaat hij het lokaal wordt onnozel, schreeuwend, puberaal

jongensstem hij had zo'n lieve jongensstem de telefoon werd warm van hem we spraken af zo tegen negen dus zit ik met mezelf verlegen te wachten in een stille kroeg minstens een kwartier te vroeg de deur gaat open en weer dicht is hij dat, is dat zijn gezicht? ik neem een biertje en nog twee nu wordt het druk in het café twee meiden giechelen en gieren studenten brallen vet en klieren de wijzers kruipen naar half elf ik houd de eer maar aan mezelf thuis neem ik een jongen zonder n totdat ik hem vergeten ben...

.